Bana Güzel Bir Şey Söyle Yoksa Kalkmıycam

Posted by JANTİ | Posted in , , | Posted on 21:03

  Yeni bi yazı yazmanın vakti gelmişte geçiyor.Artık kendimi en geç iki haftada bir yazı yazma zorunluluğunda hissediyorum.Sanırım blogun en kötü yanlarından biri de bu.En kötü yanı da yazdıklarınızı kimsenin okumuyor oluşu olmalı,en azından benim için öyle.
  
   Siz,çok saygıdeğer,çok sevgili ziyaretçilerim ve takipçilerim...Aslında geçen haftadan beri düşünüyorum bu yazıyı ama bi türlü elim gitmedi blogger.com/üye girişi/gönderme/yeni kayıt'a.Bu gece nedense yazmak geldi içimden,sadece yazmak,başka hiçbir işle uğraşmadan.Yazmayı düşündüğüm şeyler bunlar değildi aslında daha farklı şeyler yazacaktım ama bi başlayınca yazmaya, insan tutamıyor kendini,bi farkediyor yazmak istediği şeylerden tamamen sapmış,konu büsbütün başka yerlere yönelmiş.Tıpkı benim gibi...

  Bugünlerde herşey karmakarışık,anlamsız geliyor bana.Bunu da şu an farkettim.Yapmak zorunda olduğum o kadar şey var ki,ama ben bunların hiçbirini yapmak istemiyorum aslında.Lakin sonuçta hepsini de yapıyorum gönülsüzce,baştan savma.

  İçimde nedenini anlayamadığım bi beklenti var.Evet,birşey bekliyorum ama neyi beklediğimi bende bilmiyorum.Bir işaret evet bi işaret belki de.Günler farkına varmadan geçip gidiyor.Bense hep bi sonraki güne erteliyorum o günün işlerini ve son nefeste yetiştiriyorum hepsini.

  Zaman çabucak geçsin istiyordum önceleri,bir an önce ne olacaksa olsun ne bitecekse bitsin,neler yaşanacaksa yaşansın.Çünkü umutlarım daha büyüktü gelecek adına,emindim yarının güzel olacağına.Tabi o zamanlar en büyük umut kaynağım,sevgi çınarım vardı yanımda.Onunla en karanlık günler tospembe gelirdi bana.Umutlarım vardı hayallerimi besleyen,yeminlerim vardı gerçekleşmeyi bekleyen.
 
  Okuduğum roman böyle yaptı beni,biraz da şu an dinlediğim müzik,içime bi karanlık çöktü,haliylen yazıya da.Yoksa inanın yazmak istediğim bunlar değildi.Bu seferlik böyle oldu,affedin beni,olmayan sizden bile af diliyorum,anlayın düştüğüm hali.

  Yazıyı bikaç defa okuduktan sonra çoğu yerini yeniden yazmayı düşündüm fakat bu yazı daha önceden tasarlanmış bi yazı değildi.Bi anda, kendiliğinden oluştu.Yazarken adeta başka alemlerdeydim,geçmişteydim,yazıyı bitirince döndüm dünyaya.

 Selam dünyalı,selam dünya...

    Kalkmıycam!

Ben düşmekten yoruldum.
Kalkmıyorum artık.
Amerika'yı başkaları fethetsin.
Dünyayı başkaları kurtarsın.
Birileri bir yerlerde aşık olsun,
birileri ayrılsın,
birileri ağlasın.
Ben düşmekten yoruldum.
Kalkmıyorum artık.

Erhan Güleryüz



Comments (0)

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...